TXAKURRA ETA HARTZA

Udako egun bat zen.Txakur jauna mendira joan zen jolastera.Txakurra oso azkarra zen.

-Egun on,txakur jauna-agurtu zuten saguek.
-Baita zuei ere!-erantzun zuen txakurrak.

Txakurrak lagun asko zituen mendian...eta denek maite zuten

-Zer moduz txakurra?-esan zioten erbiak.

-Oso ondo lagunak ,eta zuek?-galdetu zuen txakurrak

-Primeran-

Txakurrak aurrera jarraitu zuen.Bero handia egiten zuen.

-Kaixo txakurra!Zer moduz?-esan zioten hartzek.

-Beroak nago !Non dago ibaia?-

-Hor dago,harriaren ondoan-erantzun zioten hartzek.

-Kontuz ibili, putzu asko daude eta-
 

Baina txakurra oso tematia zen eta erori zen.

Orduan hartza azkar joan zen txoriengana.

-Mesedez etorri txakurra putzura erori da eta laguntza behar du.-

Txoriak oso gaiztoak ziren eta lasai ailegatu ziren.

-Ene mina hartu duzu? galdetu zion txakurrak-

-Ez galdetu eta atera hemendik.

-Bai lasaia baina...ez duzu minik hartu?-

-Mesedez ez galdetu eta atera hemendik!-oihukatu zion txakurrak.

Hartza erbiarengana joan zen.

-Mesedez etorri txakurra erori da laguntza behar du eta txoriak gaiztoak dira.

Orduan erbia korrika korrika joan zen hanka luzatu eta atera zuen.

-Eskerrik asko-esan zion txakurrak-Salbatu nauzu.

Eta txoriak galdezka segitu zuten.

-Ez duzu minik hartu?-

Erbiak txoriari haserre esan zion.

-Hitz egin gutxiago eta lan gehiago!-

Hala bazan edo ez bazan, sar dadila kalabazan eta atera dadila Iruñako plazan.